sobota, 11 kwietnia 2015

SCENARIUSZ TERAPII LOGOPEDYCZNEJ (zajęcia indywidualne w przedszkolu)



Data: 27.11.2014r.
Imię i nazwisko dziecka: XYZ
Diagnoza: sygmatyzm 
Czas trwania: 45 min.



Temat: Szafa, szalik i szuflada – mów poprawnie, tak wypada.  Utrwalanie głoski „sz”
w wyrazach z wykorzystaniem komputerowych programów logopedycznych.



Cel główny:
§  Doskonalenie prawidłowej wymowy głoski „sz”.
§  Kształtowanie słuchu fonematycznego.
§  Rozwijanie umiejętności analizy i syntezy słuchowej.

Cele operacyjne:
Dziecko:
§  rozpoznaje wyrazy z głoską „sz” w nagłosie, śródgłosie i wygłosie,
§  prawidłowo wykonuje ćwiczenia usprawniające narządy artykulacyjne,
§  zna słuchowy i wizualny wzór głoski „sz”,
§  potrafi dokonać analizy i syntezy głoskowej wyrazów z zadaną głoską, 
§  klasyfikuje wyrazy ze względu na poprawność gramatyczną,
§  słuchowo różnicuje głoski „sz” – „s”,
§  szereguje wyrazy według zadanego warunku: wyrazy z głoską „sz”, wyrazy z głoską „s”,
§  prawidłowo wymawia głoskę „sz” w wyrazach w nagłosie, śródgłosie i wygłosie,
§  prawidłowo oddycha podczas ćwiczeń i zabaw,
§  prawidłowo liczy obiekty: „rybki” oraz ocenia liczebność zbiorów,
§  zna pojęcia: „więcej”, „mniej”,
§  nazywa i rozpoznaje figury geometryczne: koło, trójkąt, kwadrat,
§  świadomie i czynnie uczestniczy w zajęciach,
§  respektuje zasady obowiązujące w zabawach.
Logopeda:
§  kształtuje prawidłową mowę poprzez korygowanie zaburzeń w zakresie strony fonetycznej, leksykalnej, gramatycznej,
§  stymuluje opóźniony rozwój mowy,
§  wdraża do praktycznego wykorzystania nawyków poprawnej wymowy przyswojonej w toku ćwiczeń,
§  rozbudza u dziecka chęć pracy nad własną mową,
§  motywuje dziecko do pracy nad własną wymową.

Metody:
Słowna, pokaz, praktycznego działania

Forma:
indywidualna

Podstawa programowa:
1.1. obdarza uwagą dorosłych, aby rozumieć to, co mówią i czego oczekują;
3.1. zwraca się bezpośrednio do rozmówcy, stara się mówić poprawnie pod względem artykulacyjnym, gramatycznym, fleksyjnym i składniowym;
3.3.  uważnie słucha;
4.2. grupuje obiekty w sensowny sposób (klasyfikuje) i formułuje uogólnienia typu: to do tego pasuje, te obiekty są podobne, a te są inne;
8.1. śpiewa piosenki z dziecięcego repertuaru;
10.3. interesuje się urządzeniami technicznymi (…) i zachowuje ostrożność przy korzystaniu z nich;
13.1. liczy obiekty i rozróżnia błędne liczenie od poprawnego;
14.6. (…) wyodrębnia głoski w słowach o prostej budowie fonetycznej.

Pomoce dydaktyczne:
Odtwarzacz CD; płyta CD z piosenką „Szepty i okrzyki”; gra logopedyczna: „ZOOMINKI”, butelka z wodą, słomka, świeczka, „MULTIMEDIALNY PAKIET LOGOPEDYCZNY cz. I – sz, ż, cz, dż”; wędka; papierowe rybki z wyrazami z głoską „sz”; szarfa, papierowy domek Sabiny i Szymona; paski z wyrazami zawierającymi głoskę „sz”; plansza „Auto”; papierowe figury geometryczne: koło, trójkąt, kwadrat.

PRZEBIEG ZAJĘĆ:

1.    Powitanie piosenką dźwiękonaśladowczą: „Szepty i okrzyki”:

                                     Szepty i okrzyki:
Gdy buzię otwieram
i język wysuwam,
to ruszam nim żwawo
raz w lewo, raz w prawo....

Nadmuchuje balon,
przywiązuje sznurek.
Rety, co się dzieje!
coś ciągnie mnie w górę!

Cieszę się: ha! ha! ha!
Boje się: ojej! a!
Zachwycam się: ho! ho! ho!
Dziwię się: ooo!
Tyka zegar: tik - tak, tik - tak.
Gdacze kwoka: koko - dak, koko - dak, koko- dak.
Szczeka piesek: hau, hau, hau,
A kot na to: miau! miau!, miau!

Szeptem mówię: sza, sza, sza.
Głośno wołam: ha! ha! ha!
Cicho mówię pss, pss
Głośno wołam: tra, tra!

Syczy żmija: sssssssssssss.
Szumią drzewa: szszszszszsz.
Jak tu zimno: brrrrr.
Stój koniku prrrrrr.

2.    Rozbudzenie zainteresowania dziecka tematyką zajęć poprzez rozwiązanie zagadki, której celem jest kształcenie analizy i syntezy słuchowej wyrazów:
„Co łączy wyrazy?” (szafa, szalik, szuflada).
Prowadzący zapoznaje dziecko z tematem zajęć (utrwalanie głoski „sz” w wyrazach).

3.    Usprawnianie narządów artykulacyjnychgra logopedyczna „ZOOMINKI”. Zadaniem dziecka jest prawidłowe wykonanie ćwiczeń narządów mowy oraz ćwiczeń oddechowych, jakie pokazane są na filmiku:

(ANOA, CHOMIK, BOCIAN BIAŁY, DZIOBOROŻEC ABISYŃSKI, JAK, KANGUR RUDY, BIEDRONKA SIEDMIOKROPKOWA, BOBTAIL, BÓBR EUROPEJSKI, FOKA SZARA, JASZCZÓRKA ZWINKA, KARP KRÓLEWSKI, ŻMIJA ZYGZAKOWATA)

4.    „Ładnie mówię głoskę sz”. Zadaniem dziecka jest przypomnienie prawidłowej artykulacji głoski "sz", czyli:
- język na podniebieniu
- zęby złączone
- wargi zaokrąglone

5.    Kształcenie analizy i syntezy słuchowej wyrazów – gra logopedyczna „MULTIMEDIALNY PAKIET LOGOPEDYCZNY cz. I – sz, ż, cz, dż” – „Podpisz i powiedz”. Dziecko odgaduje nazwę obrazka, dzieli wyraz na głoski, a następnie dopasowuje litery w odpowiednie miejsce.

6.    „Rybak” – utrwalanie prawidłowej wymowy głoski „sz” w wyrazach w nagłosie, śródgłosie i wygłosie. Dziecko jest rybakiem, który za pomocą wędki łowi ryby. Każda ze złowionych ryb mówi słowa – niektóre prawidłowo, a niektóre nieprawidłowo. Zadaniem dziecka jest określenie, czy złowiona ryba umie mówić głoskę „sz”, czy nie. Na koniec dziecko liczy ile ryb mówiło prawidłowo (te ryby zabieramy ze sobą), a ile nieprawidłowo (te ryby zostają w stawie i dalej uczą się pięknie mówić).

7.    Kształcenie słuchu fonematycznego – zabawa ruchowa „Morze – ląd”. W chwili gdy logopeda wymawia głoskę „sz” (szum fali) dziecko wskakuje do szarfy leżącej na dywanie. Jeżeli usłyszy dźwięk „s” (syczenie węża) wyskakuje z „morza” i staje „na lądzie”.

8.    Kształcenie słuchu fonematycznego – gra logopedyczna „MULTIMEDIALNY PAKIET LOGOPEDYCZNY cz. I – sz, ż, cz, dż” – „Uzupełnij wyraz”.  Zadaniem dziecka jest wstawienie w wyrazie odpowiedniej litery: „sz” bądź „s”.

9.    Kształcenie słuchu fonematycznego oraz utrwalanie prawidłowej wymowy głoski „sz”: „Sabina czy Szymon”. Logopeda stawia na stoliku dwa domki. W jednym mieszka Szymon, a w drugim Sabina. Dziecko losuje pasek z wyrazem, powtarza wyraz i mówi jaką głoskę słychać w wyrazie. Jeśli w wyrazie jest głoska „s” pasek umieszcza w domku Sabiny, jeśli „sz” – w domku Szymona.

10.               Kształcenie pamięci wzrokowej - gra logopedyczna „MULTIMEDIALNY PAKIET LOGOPEDYCZNY cz. I – sz, ż, cz, dż” – „Zapamiętaj i powiedz”.  Dziecko odkrywa karty, nazywa obrazek i zapamiętuje jego położenie. Dobiera obrazki w pary.

11.               Zakończenie zajęć zabawą oddechową „Auto” (dziecko za pomocą słomki przenosi figury geometryczne na odpowiednie miejsca) oraz zagadką:
Jest różowy, bardzo giętki,
powie wszystko, co chce głowa,
lecz nie warto się nim chwalić
- dłuższy ma na pewno krowa.

12. Ewaluacja. Logopeda pokazuje dziecku dwie pluszowe buźki: jedną uśmiechniętą, drugą smutną. Symbolizują one atrakcyjność zajęć. Dziecko ma wziąć do ręki buźkę wesołą (jeżeli zajęcia mu się podobały) lub smutną (jeżeli zajęcia były mało atrakcyjne).