Źródło: Języczkowe
przygody i inne bajeczki logopedyczne, A. Tońska-Mrowiec
- Bajeczka „Cyrk”. Dziecko słucha bajki. Wykonuje ćwiczenia usprawniające narządy mowy oraz ćwiczenia oddechowe.
Pan Języczek postanawia wybrać się
do cyrku. Przed wejściem do cyrkowego namiotu kupuje bilet (robimy „namiot” –
opieramy język o dolne zęby, czubek języka układamy przy dolnych dziąsłach,
następnie mocno wypychamy środek języka do przodu). W środku na ławkach siedzi
już mnóstwo osób, wszyscy z niecierpliwością oczekują na przedstawienie.
Zaczyna grać orkiestra (naśladujemy odgłosy różnych instrumentów: bębenka – „bum,
bum”, trąbki – „tru tu tu”, skrzypiec – „la la la”). Dyryguje nią wąsaty
dyrygent („dyrygujemy” – próbujemy dotknąć językiem nosa i brody, następnie
dotykamy prawego i lewego kącika ust).
Najpierw na scenę wychodzi klown w
kolorowym stroju. Co chwilę przewraca się o własne nogi i robi śmieszne miny
(robimy śmieszne miny – zaciskając wargi, „wypychamy policzki jak chomiczek”).
Następnie na arenie pojawiają się kucyki (kląskamy). Cwałują, w takt muzyki
wykonują zwrot i skoki (dotykamy czubkiem języka różnych miejsc na podniebieniu).
Po występie kucyków czas na tresowane słonie („słoń ma dużą trąbę, potrafi nią
wszędzie dosięgnąć” – próbujemy dotknąć językiem ostatnich zębów dolnych i
górnych). Teraz na cyrkową arenę wchodzą groźne lwy (otwierając szeroko buzię,
ryczymy jak lew). Skaczą przez obręcz („pokazujemy obręcze” – językiem wysuniętym
z buzi rysujemy w powietrzu koła). Na arenę wychodzą wszyscy artyści cyrkowi,
widzowie biją im brawo („bijemy brawo” wargami – szybko otwieramy i zamykamy
usta ułożone w „rybi pyszczek”).
Zadowolony pan Języczek wraca do
domu. W cyrku bardzo mu się podobało.
- Ćwiczenia słuchowe „Dwóch magików” (rozróżnianie głosek s i sz). Jeden magik wyczarowuje przedmioty z kapelusza, drugi wyciąga je spod stołu przykrytego obrusem. Przed rozpoczęciem zabawy pytamy dziecko, jakie głoski słyszy na końcu wyrazów: kapelusz, obrus. Dziecko łączy z rysunkiem kapelusza obrazki, których nazwy kończą się głoską „sz”, zaś obrazki, których nazwy kończą się głoską „s”, łączy z rysunkiem stołu przykrytego obrusem.
· 
- Zabawa oddechowa – „Słoń”
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz